Ede Today

Categorieën
Columns

Franse fauteuil

Inhoud bewerken
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

COLUMN

Franse fauteuil

Een column over een coronavrije meivakantie
Foto ter illustratie*

De geur van een opgestookte barbecue, de wind die zacht langs je oren fluit en de zon die een flauw schijnsel werpt op het boek dat in je schoot ligt.

Je hebt vakantie; een moment om even tot jezelf te komen en om uit te rusten van alle drukte die normaal om je heen raast. 
Op een gegeven moment worden je oogleden zwaar en val je langzaam in slaap. Deze keer hoeft niemand je wakker te schudden omdat je nog zoveel moet doen en écht geen tijd hebt om te slapen. Het geeft nu niet, het is tenslotte vakantie…

Plotseling word je ruw wakker geschud door een luide knal die door merg en been gaat. Net op het moment dat je denkt dat de oerknal zo geklonken zou kunnen hebben, zie je door je wimpers een helikopter laag overvliegen. Je denkt: waar ben ik?

En dan weet je het weer! Je bent met je familie in Frankrijk en jullie zijn vanmorgen naar een gezellige rommelmarkt gereden, die gehouden wordt vanwege de Dag van de Arbeid. Je vond het grappig omdat dit niet in Nederland gevierd wordt, behalve met een stuk taart op het werk.

Terwijl je lekker even in je eentje over de markt slenterde, zag je een hele leuke, bruine fauteuil die je weleens wilde testen. Je ging erin zitten en je weet nog dat je je inbeeldde dat je een boek op schoot had. Door de warme zon zakten je oogleden naar beneden en viel je in slaap.

“Allez-vous acheter cette chaise ou non?!”
Franse man
Verkoper rommelmarkt

“Allez-vous acheter cette chaise ou non?!” (Ga je deze stoel nu nog kopen of niet?!) hoor je boven je. Je springt uit de stoel, waarin je nog even lag bij te komen van de knal. Je schud nee. De Fransman kijkt je woedend aan, dus je loopt maar snel weg. Vlug bel je één van je familieleden, al proestend vertel je wat er zojuist gebeurd is. “Trouwens,” zeg je nog, “ik ben jullie een beetje kwijt. Waar zijn jullie?”

“We zitten in een helikopter en het is heel gaaf! We zochten je nog, maar toen moesten we er snel in. Oh, ik zie je staan!” Je kijkt omhoog en ziet de helikopter waar je wakker van werd. Dáár had je in willen zitten, in plaats van in de fauteuil.

Knarsetandend loop je richting de landingsplaats even verderop…

Door onze redacteur Wessel Paans

* = Afgebeelde fauteuil is niet de fauteuil uit de column

Deel dit artikel via

Ook interessant voor jou

Tip ons!

Heb je iets interessants te melden of een bijzonder verhaal?

Laat het ons weten via het contactformulier, de mail of social media!

© Ede Today 2020 – Alle rechten voorbehouden 

Categorieën
Columns

Tijdquarantaine

Inhoud bewerken
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

COLUMN

Tijdquarantaine

Lege laantjes, gesloten pretparken en rustige perrons. Drukke supermarkten, onrustige woonkamers en volle ziekenhuizen. Het coronavirus zorgt voor een groot contrast in onze SAMENleving. Maar er gloort hoop aan de onvervuilde horizon!

De tijd lijkt op sommige plekken letterlijk stil te staan, terwijl er in de medische zorg soms té weinig tijd is om alle patiënten de juiste (hoeveelheid) zorg te bieden. Er wordt keihard gewerkt om het aantal slachtoffers van het virus in te perken. Door politici, wetenschappers, virologen, doktoren en verpleegkundigen. 

B.V. Nederland is in een paar weken behoorlijk stil komen te liggen. Het ‘gewone leven’ lijkt eeuwen geleden. Thuisquarantaine en -werken is niet meer raar of ‘anders’, maar heel gewoon geworden. Scholen zijn dicht en er worden allerlei creatieve oplossingen verzonnen om dat ‘gewone leven’ tóch zo veel mogelijk door te laten gaan. Diverse initiatieven proberen een brug te slaan tussen dat ‘normale leven’ en het heden.

In een tijd als deze lijkt de tijd even stil te staan. Je zou het een trein (Nederlandse samenleving) kunnen noemen die met veel gepiep en gekreun tot stilstand komt (door het coronavirus). Alle wachtende passagiers op het perron (de burgers) willen instappen, maar de omroepster deelt mee dat de treinen niet meer rijden, “voor onbepaalde tijd”. Mensen komen te laat op hun werk, school of bij hun afspraak. Er wordt gescholden en geschreeuwd. Grote chaos barst los…

Je zou het ook een periode van rust kunnen noemen. “Even tot jezelf komen,” fluistert een zachte stem van de meditatiepodcast in je oren. “Je even ontspannen. Even diep adem halen en rustig uitblazen. Even je rust pakken. Je jezelf de ruimte en tijd gunnen om even tot rust te komen.”

B.V. Nederland is in een paar weken behoorlijk stil komen te liggen. Het ‘gewone leven’ lijkt eeuwen geleden.
Wessel Paans
Redacteur bij Ede Today

Een periode als deze zou je ook tijdquarantaine kunnen noemen. Die tijd die even stil staat, maakt ruimte voor zichzelf. Bonjourt iedereen even de deur uit. Sluit zichzelf voor twee weken op. Begint aan dat boek wat hij altijd nog wilde lezen. Behangt dat muurtje nog even, elf jaar na de verbouwing. Kookt zijn lievelingsgerecht met de boodschappen die de buren op de mat hebben gezet. Wandelt een route waar het ‘normaal’ altijd zo druk is.

Quarantaine is zo gek nog niet. Zet die tijd stil! Laat je even gaan! Gebruik deze periode om te doen wat je altijd nog wilde doen. Wees er voor de ander, digitaal of schreeuwend naar de overkant van de straat. We leven niet voor niets in een SAMENleving. We doen het #samen en we komen er ook #samen weer uit!

Door onze redacteur Wessel Paans
Deel dit artikel via

Gerelateerde artikelen

Tip ons!

Heb je iets interessants te melden of een bijzonder verhaal?

Laat het ons weten via het contactformulier, de mail of social media!

© Ede Today 2020 – Alle rechten voorbehouden