INTERVIEW
“Dat vooroordeel kan voor eens en altijd de wereld uit!”
Deze keer in #JongEde: Berry Bouw, over politiek, een reformatorische opvoeding en vooroordelen
- Lizzy Stilma
- &
- Wessel Paans
- 13 juni 2020
- Interviews
- #JongEde
- ca. 6 minuten lezen
‘Volgens mij gaat dit lukken ;-)’ chat Berry aan het begin van ons gesprek. De Skypecall gaat even over en de verbinding is gelukt. “Oké, ik ben er klaar voor,” zegt Berry. Het gesprek begint.
De tweeëntwintigjarige Berry Bouw is geboren en getogen in Lunteren. “Ik ben de jongste van een gezin van vijf. Mijn broer is exact twaalf jaar ouder en daarna komen drie zussen. De oudste drie uit ons gezin zijn al getrouwd, dus ik ben ook al negen keer oom,” vertelt hij met trots. “Dat is heel leuk, maar het is ook wel fijn als ze dan weer weg zijn,” lacht hij. Hijzelf woont nog “lekker thuis” en werkt sinds maart dit jaar weer fulltime bij zijn eerste werkgever. “Ik heb de BBL-opleiding voor commerciële economie gedaan waardoor ik eigenlijk van alles kan doen binnen het bedrijf. Van verkoop tot logistiek.”
Vies woord
Van huis uit is Berry reformatorisch opgegroeid. Hij heeft op een reformatorische basisschool gezeten, maar noemt dat liever niet zo. “Ik vind reformatorisch eigenlijk een heel vies woord, we zijn allemaal christelijk.” Als kind ging Berry om met kinderen van allerlei verschillende geloofsovertuigingen.
“Wat ik heel mooi vind, is dat je als kind totaal niet bezig bent met wat iemand anders gelooft. Ik heb vaak met kinderen gespeeld die niet christelijk waren, maar dat is totaal geen probleem. Tot op de dag van vandaag kan ik het nog steeds goed vinden met mensen die iets anders geloven dan ik. Natuurlijk zijn er af en toe meningsverschillen, maar dat ligt niet per definitie aan de geloofsovertuiging.
Op de vraag of Berry het als een zegen ziet dat hij is opgegroeid in een reformatorisch gezin zegt hij heel stellig: ja! “Je krijgt bepaalde normen en waarden mee vanuit de Bijbelse gedachte waar ik heel blij mee ben om daar mee opgegroeid te zijn. Ik vind het bijvoorbeeld heel heftig om te zien hoeveel mensen er tegenwoordig scheiden van elkaar. Ik zie het als een norm om een huwelijk niet te laten stranden, als je dit met iemand aangaat. Een ander voorbeeld: nu in de coronacrisis is hygiëne heel belangrijk, maar voor mij was het altijd al vanzelfsprekend om voor een maaltijd mijn handen te wassen.”
geen behoefte aan hulp van God. Je wilt het zelf doen!"
Twijfel over God
Op elfjarige leeftijd verloor Berry zijn moeder. “Ik geloof in God, maar in zo’n periode ga je wel twijfelen aan het bestaan van God. Er komen dan allerlei vragen. Waarom nu bij ons? Waarom mijn moeder? Als God goed is, waarom gebeurt dit dan? Op zo’n moment heb je ook geen behoefte aan hulp van God. Je wilt het zelf doen, dat is heel menselijk. Op een of andere manier zoek je wel steun, maar je wilt in eerste instantie eerst dat die persoon terugkomt. Als ik nu op die periode terugkijk zie ik dat Hij me wél gesteund heeft, terwijl ik dat toen eerst niet door had.” Berry ziet Gods hand ook op andere manier terug. “Het is een hele tijd droog geweest. Als je dan ziet dat alles weer groen wordt als het weer gaat regenen, kan ik niet geloven in een evolutietheorie. Dat moet iemand gemaakt hebben, voor mij is dat God. Regelmatig heb ik discussies met mensen over evolutie en schepping. Zo’n discussie is eigenlijk kansloos, iedereen draait wetenschappelijke onderzoeken toch zo dat het overeenkomt met hetgeen diegene gelooft…”
Politieke dromen
Als jonge jongen was Berry al geïnteresseerd in de politiek. “Ik was echt een politiek gekkie!” lacht hij. Dat hij dat niet van een vreemde heeft legt hij uit. “Mijn opa was eigenlijk altijd erg geïnteresseerd in de politiek. Daarom had ik ook het gevoel dat ik hem ‘moest’ opvolgen. Een kind gaat normaal gesproken niet naar het vraaguurtje op dinsdag kijken, maar zodra ik thuiskwam uit school, ging de computer direct aan.”
In 2015 werd Berry via LinkedIn benaderd. “Ik was natuurlijk erg geïnteresseerd in politiek en dat had die persoon gehoord. Hij vroeg of SGP Jongeren in Ede wat voor mij was. In 2016 ben ik begonnen bij de organisatie. Ik was al sinds 2009 lid, dus ik wist al wel genoeg over de organisatie.” De afgelopen jaren is SGP Jongeren wat meer gewaardeerd in Ede. “Daarvoor ook wel, maar we hebben in Ede natuurlijk ook al een jongerenraad als adviesorgaan. SGP Jongeren wordt daar echt los van gezien. We hebben goed contact met alle partijen. We zouden zelfs wat meer concurrentie willen zien. Zonder concurrentie word je ijdel en dat is niet goed,” zegt Berry lachend. Op de vraag of hij later door wil gaan in de politiek geeft hij het mysterieuze antwoord “Ik heb wel dromen…”.
Zonder concurrentie word je ijdel!"
De huidige coronacrisis heeft op iedereen invloed. “Ik snap niet waarom er maar dertig mensen naar de kerk mogen. Sommige kerken hebben zo’n zeven zalen waar in elke zaal, met genoeg afstand, dertig mensen zouden kunnen. Er zijn bioscopen met tien zalen waar in elke zaal dertig mensen toegelaten worden. Ik snap dat niet!” De geplande congresdagen en SGPJ-avonden kunnen vanwege de crisis ook niet doorgaan. “Dat is natuurlijk jammer, maar het levert ook positieve dingen op. Je komt nu online met mensen in contact die je anders ook weleens had ontmoet, maar nu ontstaan er ook echt vriendschappen. Als de crisis straks voorbij is zijn die vriendschappen echt niet over. Kortgeleden hadden we ook onze eerste online SGPJ-avond. Je hebt nu ineens makkelijk contact met jongeren uit Zeeland die je normaal nooit zou spreken vanwege de afstand. Dat vind ik mooi!”
Happy Socks
Er zijn veel vooroordelen over refo’s. Zo worden refo’s al snel SGP-stemmers en extreemrechts genoemd. “Natuurlijk zijn er refo’s die SGP stemmen, maar dit doet echt niet iedereen. Er zijn ook genoeg linkse christenen! Op Twitter komen ook regelmatig vooroordelen langs.
Als een christelijke partij het niet eens is met een voorstel wat het klimaat ten goede doet, vragen mensen direct: ‘Maar jullie moeten toch rentmeesters zijn?’ Ik begrijp wel dat mensen een etiketje plakken op een bepaalde groep, maar er zijn zoveel vooroordelen over mensen met een reformatorische achtergrond.”
“Een tijdje werkte ik bij een niet-christelijk bedrijf en daar kreeg ik direct het vooroordeel ‘zwarte kousen’ opgeplakt.” Het lijkt even of de verbinding ermee stopt, maar dan steekt Berry zijn voet met gekleurde sok omhoog. “Ik draag gewoon Happy Socks, dus dat vooroordeel kan voor eens en altijd de wereld uit,” zegt hij lachend.
“Ik ben ook een keer in een discussie beland bij een sollicitatiegesprek, omdat er werd gedacht ik mijn nieuwe collega’s wilde bekeren. Zo sta ik er totaal niet in, als het onderwerp ter sprake komt vertel ik er iets over, maar ik heb geen bekeringsdrang.”
Een ander vooroordeel is dat refo’s vaak de Nederlandse Amish worden genoemd. ‘Jullie leven op jezelf. Jullie hebben je eigen kerk, je eigen krant, je eigen school.’ “Dat laatste klopt”, zegt Berry, “maar dat geldt niet alleen voor refo’s. Islamitische en joodse kinderen hebben ook hun eigen school. Dat is de vrijheid van onderwijs die we in Nederland hebben.”
Hieraan wordt ook gekoppeld dat refo’s, als ‘Nederlandse Amish’ zijnde, niet op technologisch gebied ontwikkeld zijn. Berry ontkracht dit vooroordeel direct. “Het mooie is dat een van de weinige wetenschappers op gebied van moderne technologie reformatorisch is.”
Er zijn natuurlijk niet alleen vooroordelen over het reformatorische geloof, maar over iedere stroming binnen het Christendom. Toch staan de refo’s bekend om hun vooroordelen.
Berry erkent dat refo’s als een aparte groep worden gezien, maar vindt dit jammer. “Tenslotte zijn we allemaal christenen en geloven we in dezelfde God.”
Berry sluit af met de woorden: “Refo’s bijten niet. Veel seculiere mensen worden afstandelijk als ze met een reformatorisch persoon in gesprek zijn over het geloof. Terwijl wij juist heel geïnteresseerd zijn in andere mensen en open staan voor andere geloofsovertuigingen. We willen leren van elkaar.”
Door onze redacteuren Lizzy Stilma en Wessel Paans
Ook interessant voor jou
© Ede Today 2020 – Alle rechten voorbehouden
