COLUMN
Tijdquarantaine
- Wessel Paans
- 30 maart 2020
- Columns
- 3 minuten lezen
- EXCLUSIEF
Lege laantjes, gesloten pretparken en rustige perrons. Drukke supermarkten, onrustige woonkamers en volle ziekenhuizen. Het coronavirus zorgt voor een groot contrast in onze SAMENleving. Maar er gloort hoop aan de onvervuilde horizon!
De tijd lijkt op sommige plekken letterlijk stil te staan, terwijl er in de medische zorg soms té weinig tijd is om alle patiënten de juiste (hoeveelheid) zorg te bieden. Er wordt keihard gewerkt om het aantal slachtoffers van het virus in te perken. Door politici, wetenschappers, virologen, doktoren en verpleegkundigen.
B.V. Nederland is in een paar weken behoorlijk stil komen te liggen. Het ‘gewone leven’ lijkt eeuwen geleden. Thuisquarantaine en -werken is niet meer raar of ‘anders’, maar heel gewoon geworden. Scholen zijn dicht en er worden allerlei creatieve oplossingen verzonnen om dat ‘gewone leven’ tóch zo veel mogelijk door te laten gaan. Diverse initiatieven proberen een brug te slaan tussen dat ‘normale leven’ en het heden.
In een tijd als deze lijkt de tijd even stil te staan. Je zou het een trein (Nederlandse samenleving) kunnen noemen die met veel gepiep en gekreun tot stilstand komt (door het coronavirus). Alle wachtende passagiers op het perron (de burgers) willen instappen, maar de omroepster deelt mee dat de treinen niet meer rijden, “voor onbepaalde tijd”. Mensen komen te laat op hun werk, school of bij hun afspraak. Er wordt gescholden en geschreeuwd. Grote chaos barst los…
Je zou het ook een periode van rust kunnen noemen. “Even tot jezelf komen,” fluistert een zachte stem van de meditatiepodcast in je oren. “Je even ontspannen. Even diep adem halen en rustig uitblazen. Even je rust pakken. Je jezelf de ruimte en tijd gunnen om even tot rust te komen.”
Een periode als deze zou je ook tijdquarantaine kunnen noemen. Die tijd die even stil staat, maakt ruimte voor zichzelf. Bonjourt iedereen even de deur uit. Sluit zichzelf voor twee weken op. Begint aan dat boek wat hij altijd nog wilde lezen. Behangt dat muurtje nog even, elf jaar na de verbouwing. Kookt zijn lievelingsgerecht met de boodschappen die de buren op de mat hebben gezet. Wandelt een route waar het ‘normaal’ altijd zo druk is.
Quarantaine is zo gek nog niet. Zet die tijd stil! Laat je even gaan! Gebruik deze periode om te doen wat je altijd nog wilde doen. Wees er voor de ander, digitaal of schreeuwend naar de overkant van de straat. We leven niet voor niets in een SAMENleving. We doen het #samen en we komen er ook #samen weer uit!
Door onze redacteur Wessel Paans
Gerelateerde artikelen
© Ede Today 2020 – Alle rechten voorbehouden